ದೇವಿ ಅಂಬುಜವಲ್ಲಿ ರಮಣನೆ ।
ಭೂವರಾಹ ದಯಾನಿಧೇ ॥
ಪವಮಾನನ ದಿವ್ಯ ಕರದಲಿ ।
ಸೇವೆ ಸಂತತ ಕೊಳ್ಳುವೆ ॥೧॥
ಅವನಿಯೊಳು ಶ್ರೀಮುಷ್ಣ ಕ್ಷೇತ್ರದಿ ।
ನೀ ವಿಹಾರವ ಮಾಡುವೆ ॥
ಭವವಿಮೋಚನ ಭಕ್ತವತ್ಸಲ ।
ಕವಿಗಳಿಗೆ ಕರುಣಾಕರ ॥೨॥
ಅತ್ಯಗಾಧ ಸುಶೀಲ ಜಾಹ್ನವಿ ।
ಸುತ್ತು ಷೋಡಶ ತೀರ್ಥದಿ ॥
ನಿತ್ಯ ಪುಷ್ಕರಿಣಿಯ ಗರ್ಭದಿ ।
ನಿತ್ಯ ಇರುವುದು ಕಂಡೆ ನಾ ॥೩॥
ಮತ್ತು ವರ್ಣಿಪೆ ತೀರ್ಥ ತಟದಲಿ ।
ಉತ್ತಮಾಗ್ನೇಯ ಭಾಗದಿ ॥
ಚಿತ್ತವೇದ್ಯದಿ ಕಲ್ಪತರು ಅ ।
ಶ್ವತ್ಥ ರೂಪದಿ ಇರುವನ ॥೪॥
ಕರಗಳೆರಡನು ಕಟಿಯಲಿಟ್ಟು ।
ಕೋರೆಹಲ್ಲನೆ ತೋರುತ ॥
ಧರಿಸಿ ಚಿನ್ಮಯ ಸಾಲಿಗ್ರಾಮದ ।
ಸರವು ಈ ಪರಿ ಬೆಳಗುತ ॥೫॥
ಘನ್ನ ಶ್ವೇತವರಾಹ ಮೂರುತಿ ।
ಎನ್ನ ಪೂರ್ವದ ಪುಣ್ಯದಿ ॥
ನಿನ್ನ ಶುಭಕರ ಪಾದ ಪಂಕಜ ।
ವನ್ನು ಕಂಡೆನು ಇಂದು ನಾ ॥೬॥
ಸುಂದರಾನನ ಕಂಜ ಮಧುಪನ ।
ಇಂದು ನೋಡಿದ ಕಾರಣ ॥
ಬಂದ ದುರಿತಗಳೆಲ್ಲ ಪೋದವು ।
ಚಂದ ಶುಭಕರವಾದವು ॥೭॥
ಮಲ್ಲಮರ್ದನ ವೈಕುಂಠದಿಂದ ।
ಮೆಲ್ಲಮೆಲ್ಲನೆ ಬಂದೆಯಾ ॥
ಝಲ್ಲಿ ಕಾವಣದಲ್ಲಿ ಕುಳಿತು ।
ಎಲ್ಲ ಭಕ್ತರ ಸಲಹುವೆ ॥೮॥
ಸೂಕರಾಸ್ಯನೆ ನಿನ್ನ ಪಾದಕ ।
ನೇಕ ವಂದನೆ ಮಾಡುವೆ ॥
ಶೋಕಹರ ಗೋಪಾಲವಿಠಲ ।
ನೀ ಕರುಣಿಸಿ ರಕ್ಷಿಸೋ ॥೯॥
