ವಿದ್ಯಾ ಭಾಸ್ಕರ

ವಿದ್ಯಾಭಾಸ್ಕರರೆಂಬ ವೃಕ್ಷ ಬೆಳದಿಹುದು |

ಕಣ್ವ ಮಣ್ಣಿನ ಕಣಕಣದಲಿಂದು || ಪ

ಗುರು ನೀನೆ ಕಣ್ವ ವೃಕ್ಷದ ಶ್ರೇಷ್ಟ ರೆಂಭೆ |

ನಿನ್ನ ಭಜಿಸುತ ದಿನಗಳುರುಳಲಿ ಎಂಬೆ |

ಸತತ ಶ್ರಮಿಸಿ ನಡೆಸಿದೆ ಮಠವಂದು |

ನಿನ್ನ ಮರೆಯಲು ಸಾಧ್ಯವೇ ನಾವಿಂದು || 1

ಗುರು ಯಜ್ಞವಲ್ಕ್ಯ ಗುರು ಪರಂಪರೆಯ |

ಜಗತ್ತಿಗೆ ಸಾರುತಾ ಹಗಲಿರುಳು ನಡೆದೆ |

ಸಹಿಷ್ಣುತೆಯ ಸಾರ್ವಭೌಮ ನೀನು |

ನಿನ್ನ ಬಳಿಗೆ ಬಂದವರಿಗೆ ಧೇನು || 2

ಗುರು ನಿಮ್ಮ ಚರಣಾರವಿಂದದಲಿ |

ಶುಕ್ಲ ಯಜುರ್ವೇಗಳ ಬಾಳು ಬೆಳಗಲಿ |

ಕಣ್ಮ ಶಾಖೆಯ ರೆಂಭೆ ಕೊಂಬೆ ಚಿಗುರಲಿ |

ಮತ್ತೆ ನಿನ್ನಂತಕರುಣದಲ್ಲಿ ಗಟ್ಟಿತನ ನಮ್ಮದಾಗಿರಲಿ || 3

ಗುರುವಾಗಿ ದೊಡ್ಡ ಪೀಠ ಅಲಂಕರಿಸಿದರೂ…|

ಸಹಜವಾಗಿ ನೀರು ಹಾಲಲ್ಲಿ ಬೆರೆಯುವಂತೆ |

ಬರುವ ಭಕ್ತರೊಡನೆ ಬೆರೆಯುವ ನಿನ್ನ ಮರೆಯದೆಂತು |

ನಿನ್ನ ಮಾತಿನಲ್ಲೇ ಭಕ್ತರ ದುಃಖ ದೂರ ಮಾಡಿದೆ || 4

ಹುಣಸಿಹೊಳೆಯ ಚಿನ್ನದ ನೆಲದ ವೃಂದಾವನದಲ್ಲಿ |

ಇಂದಿಗೂ ಬರುವ ಭಕ್ತರನುದ್ಧಿರಿಸುತಲಿ |

ನೆಲೆ ನಿಂತ ವಿದ್ಯಭಾಸ್ಕರರ ಅನುಗ್ರಹ ಅಗಲಿ |

ಹೊಸ ತನವ ಕಾಣಿಸು ಜಹಾನ್ವಿ ವಿಠಲ || 5